روحانی متشکریم،شاید کمی دیر… – اخبار ایران من

به ما گفته شد “هرچه می توانید سر آمریکا فریاد بزنید” ، اما ما – اصلاح طلبان ، عدالت خواهان و کافران – دولت روحانی را آزار و اذیت کردیم. در زمانی که رژیم ضد ایرانی در ایالات متحده 40 سال پیش تحت کنترل دولتهای محلی بود ، اقتصاد کشور ما فرو ریخت ، جنگ در شهرهای ما آغاز شد ، قهرمانان و دانشمندان ما کشته شدند ، و ناامیدی ، ناامیدی و ناامیدی در ذهن ما ایجاد شد.

ما با صدای بلند بر سر دولت کشور خود فریاد زدیم تا دیگر صدای ما نتواند علیه دشمن خارجی صحبت کند. ، ما برای تخریب و توهین و تحقیر دولت خود نشستیم.

ما روحانی را مقصر “ناکارآمدی” به دلیل بحران اقتصادی خارجی دانستیم که در آن ما یک ماه قبل از ترک ترامپ از شورای امنیت سازمان ملل متحد ، رشد اقتصادی و ارقام تورم ، بیکاری و ایجاد شغل را فراموش کردیم.

چشمهایمان را بستیم و گوشهایمان را بستیم و کلمه “ناکارآمدی” را بر زبان آوردیم تا نبینیم که چگونه ، در زمانی که حتی تصور حتی “قدرتمندترین” و ثروتمندترین دولتهای جهان غیرممکن بود ، دولت روحانی تحت سلطه بود ” فشار شدید “و از طرف دیگر یک اپیدمی جهانی زمین ، سیستم اقتصادی را مختل کرده است ، و با این حال ، سیستم بهداشتی در این کشور فروپاشیده نیست و به آرامی کشور را در مسیر بازسازی باز می گرداند.

از ترس “شهرت” یا به دلیل آشفتگی سیاسی یا محافظت در برابر تهدیدهای همه طرف ، ما وظیفه خود قرار دادیم که خود را از روحانی جدا کنیم و او را آزاد کنیم ، حتی جرات صحبت در مورد فعالیت های دولت او – در ایجاد بیمه سلامت عمومی به میزان ایمنی عمومی و خوداتکایی در تولید بیشتر تقاضای کشور و توسعه صنایع پتروشیمی و هوافضا و تجارت الکترونیکی و ساخت واکسن کرونا و تکثیر راه آهن و جاده ها و سایر موارد.

پوچ گرایی و خصومت دولت روحانی چنان برانگیخته شدیم که شعله های آتش ما را تحت تأثیر قرار داد – و همه موج هایی که با آرامش به حمایت یا مخالفت یا مخالفت اعتقاد داشتند – و کسی را به جز خشن ترین خاکستر سیاسی کشور باقی نگذاشت.

ممنون روحانی. کمی دیر کردم … شاید.

* منتشر شده در راه نوشتن

310 310