نامزد ریاست جمهوری می­‌شوم اما با قانون اساسی مشکل دارم!

کلیپ های ویدئویی برخی از مدعیان و نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری به سرعت در فضای مجازی در حال چرخش است و برخی از آنها سخاوتمندانه یا حزبی مشارکت دارند. برخی از مردم بدون هیچ شرطی در حال بازی هستند ، اما عده ای دیگر با دانش و انگیزه ثبت نام می کنند.

از این گروه ، برخی از افراد نامزد می شوند و اعلام می كنند كه قانون اساسی را قبول دارند. بعداً در عمل ، آنها آشكار یا مخفیانه با قانون اساسی مخالفت می كنند و با گذشت زمان و با تحریکاتی كه انجام داده اند و تشكیلات خود ، به دنبال تغییرات آن هستند. ذهن آنها برای رسیدن به هدف خود آماده می شوند و بدیهی است که نتیجه می گیرند و در ناامید یا تعجب مردم سهیم هستند.

اما برخی دیگر ، در طول زندگی سیاسی وی ، با قانون اساسی یا حداقل برخی از اصول آن مخالفت کردند و آن را رسما اعلام کردند ، اما او هنوز برای ریاست جمهوری می جنگد و این بسیار عجیب به نظر می رسد! برخی افراد آن را حق شهروندی می دانند ، اما س theال این است که آیا هر مخالف سرنگونی تعهد تابعیت حق ثبت نام برای براندازی را دارد؟ یا اینکه درجه و سطح تابعیت وجود دارد و هرکسی متناسب با حق خود مسئولیت هایی دارد؟

در هیچ کجای دنیا دیده نشده است که شخص یا اشخاصی مخالف قانون اساسی کشور باشند و در آنجا با سیستم خود مجاز به رقابت در انتخابات برای منصب هستند. در همین آمریکا و به ویژه در چند انتخابات اخیر ، اگر به آنها نگاه کنید ، می بینید که علی رغم سو bad تفاهمات بد و فاحشی که نامزدها برای یکدیگر ایجاد کرده اند ، آنها هرگز در معرض قانون اساسی و قانون اساسی اساسی کشورشان. آنها بیشتر یکدیگر را فردی می دیدند.به رقبا همچنین گفته شد که برنامه های هر حزب برای اداره کشور کافی نیست و کشورشان در بحران است.

برخی مخالفت با قانون اساسی یا اصلاحیه آن را قوی ترین نقطه می دانند. البته این بدان معنا نیست که قانون اساسی مشکلی ندارد. هر قانونی می تواند نقاط ضعف خود را داشته باشد ، نکته مهم این است که اجرای قانون خوب نبوده است زیرا از قابلیت های قانون اساسی هنوز ضعیف استفاده نشده است یا مانند ماده 44 اجرا نشده است. این برنامه ها و راه حل های خاص خود را برای تغییر دارد.

آنچه این افراد می گویند و اینکه آیا گفته های آنها منطقی است یا خیر ، یا اینکه برخی از اظهارات آنها صحیح است ، من مجبور به انجام چنین کاری نیستم ، که در عوض توسط متخصصان آن مورد بحث قرار می گیرد. من ترجیح می دهم از نظر رفتاری مختصراً به این موضوع نگاه کنم. س Myال من این است که چه کسی مخالف قانون اساسی یا برخی از مواد آن است و می داند شورای نگهبان آنها را رد می کند؟ آنها یا می دانند که صلاحیت آنها لغو می شود یا نمی دانند:

اگر آنها بدانند که قبول می شوند و ثبت نام می کنند ، پس اهداف آنها چیست؟

برای نشان دادن یا نشان دادن ،

یا ایجاد تفرقه و خیانت در بین مردم ، مانور دادن در صورت طرد شدن و تضعیف روحیه مردم ،

یا فکر می کنند حق با آنهاست زیرا گفتند: “اگر صلاحیت مرا تأیید نکنید ، من شما را قبول نمی کنم و به کسی رأی نمی دهم.”

همه موارد فوق توسط کاندیدای ریاست جمهوری رد می شود ، به خصوص که وی قبلاً این سمت را داشته است.

نکته دوم این است که آنها نمی دانند که رد صلاحیت می شوند. خوب ، این حتی قابل قبول نیست. چگونه شخصی که به روشی خارج از حد معمول یا خارج از صلاحیت خود عمل کرده است قادر به دانستن این حرف از روی گفتار و کردار خود نیست؟ شخصی که بدون موقعیت و اختیار لازم ، با افرادی مانند رئیس جمهور ایالات متحده و شاهزاده عربستان سعودی مکاتبه می کند ، که مسئول همه جنایات در منطقه است و دشمن شماره یک کشور ما است ، و چگونه انتظار می رود گفته شود قابل نگهداری است. او در موقعیتی کار می کند که موقعیتی ندارد ، واضح است که وقتی ریاست جمهوری را به دست می گیرد ، از قانون پیروی نمی کند ، گویی که قبلاً در این پرونده امتحان را پس داده است و اقدامات و رفتار خود را در دوره تصدی خود نشان می دهد. ادعاهای آنها اکنون فراتر از محدوده قانون اساسی رفته و با رفتار قبلی آنها کاملاً در تضاد است. این چرخش در سیاست با آن دولت مدیریتی و با همه امکانات و بدون پاسخگویی و با این طلبکار اکنون چیز عجیبی است (البته او قدم های جسورانه ای در مقایسه برداشته است). می توان گفت که این کار خوب وی است و اکنون تغییر کرده است ، زیرا بسیاری از مردم در برنامه های انقلابی وی تجدید نظر کرده اند و باید دید که این اقدامات و این طبیعت در صورت رسیدن به قدرت تا چه اندازه به مردم اطمینان می بخشد. بنابراین ، دیدگاه های او دوباره تغییر نخواهد کرد. در عین حال ، آیا تغییر این وضعیت برای کشور باید افتخارآمیز باشد یا این همان اهدافی است که ایالات متحده و غرب سالها دنبال کرده اند؟

نکته مهم ، نامزدهای ریاست جمهوری ، در ابتدای ثبت نام و پس از انتخابات ، در برابر قرآن و نمایندگان مردم قسم می خورند که در صورت عدم رعایت آن در جمع ، محافظ قانون اساسی خواهند بود. یا مخفیانه ، آنها به قسم خود که به مردم قول داده اند وفا نکردند وفادار نخواهند بود ، و این اولین مشکل و بی اعتمادی و مکان مردم است و نمونه بارز این نقض عهد و سوگند است.

بنابراین ، موضوع ریاست جمهوری یک موضوع برنامه محور و مدیریت تجارت است و خلاف قانون اساسی نیست ، صریح یا ضمنی است و در هر دو مورد محکومیت شکستن دروغ و وعده ها و شکستن معاهدات است.

نکته نهایی این است که پذیرش تعدادی از نامزدهای ریاست جمهوری عادلانه نیست و امری است که در جهان سابقه ندارد. به نظر می رسد که در اخبار مبنی بر رد صلاحیت برخی افراد صحبت های زیادی در جریان است ، درست نیست ، باید گفت که بسیاری از آنها در اولویت قرار نگرفته اند. این اختلاف نظر بین شورای نگهبان و رئیس جمهور در مورد ثبت نام نامزدها نامطلوب بود ، یا نتیجه سهل انگاری مجلس و شورای نگهبان و اظهارات قانونی غیر مجاز رئیس جمهور بود. شورای نگهبان ادعا می کند که حق قانونی تعیین شرایط را دارد و مجلس بلافاصله با 203 رأی اقدام شورای نگهبان را تأیید کرد. خوب ، اگر آنها می توانستند این کار را از طریق پارلمان زودتر انجام دهند بهتر بود.

* استاد تمام دانشگاه تهران