حماسه‌ساز جنگ‌های دریایی – اخبار ایران من

امروز ، اولین فروردین ، ​​سالگرد ترور (1/1/1364) سردار سرلشکر خلبان شهید حسین خلعتبری است.

در این کلمات می خوانیم:

نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران در حفاظت از برتری سفیدپوستان نقشی حیاتی داشتند و به عنوان یک نیروی سریع ، پاسخ فوری به رزمندگان باتیست را در روزهای ابتدایی جنگ ارائه دادند. در این میان مردان بهشتی و آهنین نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران نقش ویژه ای داشتند و نقش مهمی داشتند.

جنگ فرسایشی سالهاست که به پایان رسیده است ، اما درسهای مهم و مهم این واقعه به یادماندنی و حماسی هنوز هم وجود دارد.

حسین خلعتبری در سال 1328 در منطقه ای سرسبز در شمال روستای “بازال کوه” در شهرستان رامسر متولد شد. پس از گذراندن دوره خدمت سربازی در نیروی هوایی ، به منظور خلبانی ، در سال 1351 در مدرسه خلبانی نیروی هوایی ثبت نام کرد و دیپلم کارشناسی و دبیرستان را به پایان رساند. وی برای ادامه تحصیل به کشور دیگری نقل مکان کرد. از آنجا که حسین همیشه به فکر افراد ضعیف و نیازمند بود ، قبل از رفتن به خارج از کشور ، به دیدار خانواده اش رفت و به مادرش توصیه کرد: “مادر ، تمام پول من را برای نیازمندان به من بده.”

در طول مدت حضور در خارج از کشور ، توانایی شگفت انگیز او در مطالعه و پرواز باعث می شود که او به عنوان یک دانش آموز خوب شناخته شود و همه معلمان او را به دلیل دانش آموز خوب بودن ستایش می کنند. در همین حال ، حسین توانست به ماوریک (پخش کننده فیلم) ، شاتل فضایی شلیک کند. یادگیری و روشنگری زندگی برای هر دوی آنها دشوار بود ، اما توکل به خدا همه چیز را آسان کرد. سرانجام دادگاه آزمایشی خلبان حسین به پایان رسید و به او پروانه خلبانی از F-4 اعطا شد و وی برای خدمت به ایران بازگشت و به عنوان معاون ستوان در ششمین اردوگاه شکاری بوشهر اقامت گزید.

زمزمه هایی در داخل ارتش شنیده می شود. این در مورد آزادی و آزادی است. گفته می شود که باید از بند طاغوت رهایی یافت. کم کم زمزمه ها به هیاهو تبدیل شد و یک سرود ملی از گلوی پرسنل ارتش شنیده شد. حسین در این توطئه شرکت کرد و بعداً محکوم شد.

پیروزی بزرگی حاصل شد و ملت آزاد شد. وقتی حمله به ایران آغاز شد ، ملت هنوز طعم استقلال را نچشیدند. حسین و یارانش ملزم به پرداخت زكات دانش خود بودند. در 22 سپتامبر 1980 ، نیروهای دولت بعثی عراق حملات هوایی را به ایران آغاز کردند. اندکی پس از شورش بعثی صدام ، نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران در کمتر از دو ساعت پس از عملیات بعثی ، دو عملیات انجام دادند که تحت عنوان عملیات البرز انجام شد و شعیبیه در استان بصره را بازسازی کرد.

چهار فروند هواپیمای F-4 Phantom که توسط شهید سرلشکر خلبان حسین خلعتبری مکرم ، سرلشکر خلبان سید علیرضا یاسینی ، سرلشکر خلبان داوود آکردای ، سرلشکر خلبان حسن طالب آنلاین و چند فروند هواپیمای پرواز دیگر به پرواز درآمده بودند. کار خراب است هوا بارانی است.

عملیات عملیاتی -99

در 22 سپتامبر 1980 ، یک عملیات بزرگ توسط نیروی هوایی Kaman-99 آغاز شد که در آن 200 هواپیما پرواز کردند ، 140 هواپیما از مرز عبور کردند و به عراق حمله کردند.

بار دیگر حسین نقش اصلی را در پروژه بازی می کند. او از پایگاه ششم شکار پرواز کرد و به عنوان رئیس یک گروه هشت نفری ، به محوطه های الرشید و المثنی در مرکز بغداد حمله کرد.

حماسه ثابت هفتم آذر 59 (عملیات مروارید)

شبه نظامیان باتیست عراقی ، که به کشتی های ایرانی و هواپیماهای ایرانی نیز خساراتی وارد کرده اند ، مقامات جمهوری اسلامی را بر آن داشته است تا به فکر ادغام نیروهای عراقی در عمل بیایند. نیروهای دریایی عراق نیز با تمرکز بر اطراف آبادان در تلاشند تا از جنوب محاصره را کامل کنند.

در این زمان بود که این طرح بندرهای البکر و العمیه را هدف قرار داد و ارتش عراق را نابود کرد. ارتش وظیفه پشتیبانی از نیروی دریایی و هدایت هرگونه حرکت در دریا یا هوا را بر عهده داشت. طبق توافق صورت گرفته بین نیروهای مسلح و نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران ، تصمیم بر این شد که در تاریخ 7 دسامبر سال 1359 ، نیروی دریایی ارتش با کمک ارتش به دو بندر البکر و آل امیه. پایگاه هوایی بوشهر یکی از دفاتر شرکت کننده در این پروژه بود. حسین که تخصص شلیک به اسلحه شکاری ماوریک را داشت ، با اهدای هواپیمای شخصی خود به خلبانان دیگر در این عملیات شرکت کرد.

کشتی ماوریک سلاحی گران قیمت بود. آن زمان (59) به هشتاد هزار دلار فروخته شد. خلباني كه هدف را بست به طور تصادفي هدف را نابود كرد. یعنی هر سلاحی می تواند یک ناوچه را نیز غرق کند.

روز عملیات فرا رسید و حسین به همراه سایر خلبانان شجاع نیروی هوایی مانند ژنرال خلبان خلبان عباس دوران ترور شده و سید علیرضا یاسینی خلبان خلبان سید علیرضا یاسینی در هوا بودند. حسین با حرکتی غافلگیرکننده خود را به خوبی قرار داده و مردم عراق را به نوبت غرق می کند. اینجاست که حسین کاری را انجام داد که باعث شد ایرلاین های عراق و نیروی دریایی برای مدت طولانی حتی پس از کشته شدن نیز متزلزل شوند.

سردار شهید خلبان یاسینی در این باره موضع می گیرد

در چارچوب این عملیات ، چندین کشتی عراقی از ترس شکار خلبانان شجاع در نزدیکی کشتی های تجاری پنهان شدند که خلبانان ما آنها را شناسایی کردند. آنها با همکاری خلبانان تصمیم گرفتند این لیست را از منطقه کویت و گزارشی از دهان فاو و عبدالله در نزدیکی ناوگان اوزا از بین ببرند. در خلال جستجو ، خلبان عقب هواپیما متوجه شد که من در یخچال اوزا عراق هستم که آرام آرام از پیاده رو تجاری خارج می شد و به سمت زمین می رفت. می خواستم غرق شوم که قایق اوزه متوجه حضور من شد و بلافاصله سوار کشتی تجاری شد. در همین حال ، شهید خلعتبری فریاد زد:

– من رضا نوچه را روی رادار دارم و آماده شلیک به او هستم.

وقتی جواب دادم:

– مراقب باشید به کشتی تجاری آسیب نرساند. زیرا برخی از کشورها می توانند بهانه ای بگیرند و بگویند ایران در خلیج فارس با کشتی های تجاری می جنگد.

“شهید خلعتبری مصمم بود طوری کشتی را بزند که در کشتی تجاری حادثه ای رخ ندهد و سپس با اسلحه ماوریک کشتی را تا آنجا زد که کشتی تجاری را جدا کرد و به جنوب خلیج فارس فرستاد.”

حسین به همراه دیگر خلبانانی که در این عملیات شرکت داشتند ، توانستند کشتی های اوزا ، ماینرها ، قایق های برقی و چندین قایق اژدر را هدف قرار دهند و ارتش عراق را نابود کنند. پس از عملیات لقب “حسین ماوریک” ، شکارچی ناوگان اوزا را گرفت.

حملات H-3 و حضور شهید خلعتبری

در اواخر دهه 1980 ، ارتش عراق تصمیم گرفت همه هواپیماهای ذخیره شده خود را به الولید نزدیک مرز اردن منتقل کند ، زیرا در پی شورش ارتش جمهوری اسلامی از همه هواپیماهای حفظ شده فرار کرد. به روشی ممکن

این طرح تدوین شد و برخی از شناخته شده ترین خلبانان برای این کار انتخاب شدند ، زیرا اگر قرار باشد رئیس افسران پلیس تحت نظارت قرار بگیرند ، خلبانان بالقوه می توانند آنچه را که می خواهند پیدا و نابود کنند.

به لطف مهارت و تخصص حسین در خلبانی هواپیماهای F-4 ، وی در این کار دشوار و مهم نیز فعال بود.

پذیرش در دادگاه لاهه

شهید خلعتبری کارگری درخشان و درخشان بود. مدتها پس از جنگ بود که خلعتبری در دادگاه عالی دادگستری لاهه به عنوان نماینده ویژه ایران برای محافظت از استقلال ایران که درگیر جنگ غیرمنتظره ای است ، با دفاع از حقوق جهان عزیز غربی و دولت های عربی درگیر شد. جنگ

وی به عنوان نماینده ارتش ایران در دادگاه بین المللی لاهه حضور داشته است. قاضی به قلم در دست اشاره می کند و می گوید: شما مردی خشن هستید که با عصبانیت و ناگهانی قاضی را برکنار می کنید. شهید خلعتبری در پاسخ به تظاهرات قاضی که گفت چرا به من قلم اجازه داده است ، گفت: این قلم می تواند ارزش کمی داشته باشد. وقتی آن را بردم ، این باعث عصبانیت شما شد و از آن عبور نکردید و خود را از قدرت محافظت نکردید! چگونه می توانیم کشور و عزت خود را در برابر ظلم و دفاع از خود حفظ کنیم! قاضی لحظه ای مکث کرد و در مقابل صدا و وصیت نامه شهید خلعتبری خم شد و گفت: حق با توست.

اگرچه دوره تصدی وی در لاهه 2 ماه بود ، او به همه وعده ها و آزمایش های رهبران آمریکا و انگلیس توجه نکرد و پرونده را به کارمندان ایران در سوئیس سپرد و به مدت 15 روز به کشور بازگشت. وی تا پایان در آنجا نماند از ماموریت ، او گفت:

وقتی شبه نظامیان صلح را از دوستانم گرفتند ، “من نمی توانستم شب و روز در سوئیس با آرامش بمانم.”

پرواز سربالا

تعطیلات نوروز در سال 1985 در راه است ، اما به نظر می رسد حسین هوس قصد دارد سفر دیگری داشته باشد. آنها در زیرزمین وطن خود زندگی می کنند. در پاسخ به دوستانش که گفتند چرا به دیدار خانواده نمی روید؟ او می گوید:

– در این بحران ، مردم همیشه به کمک ما نیاز دارند. وجدانم اجازه نمی داد که این افراد را تنها بگذارم.

در روز اول عید سال 64 ، خلعتبری و ستوان محمدزاده به عنوان اخطار تغییر ، سومین سنگر در همدان بودند. ناگهان آژیر در چهارراه صدا و صدا می کند.

حسین خلعتبری مکرم با کمک ستوان عیسی محمدزاده در حال پرواز با جنگنده اف 4 سلیمان -31 برای نبرد با هواپیماهای دشمن است. در منطقه سقز کردستان ، دو میگ 23 و یک میگ 25 نیز در نبردها شرکت می کنند. این مرکز بر روی یکی از 23 MiG متمرکز است که توسط دستگاه از بین می روند. در همین حال ، با رادار در مرز به خلعتبری هشدار داده شده است که میگ -25 دشمن آنها را دنبال می کند. در این جنگ ، حتی اگر تعقیب و گریز بی نظیر باشد ، میگ -25 یک تفنگ پرتاب می کند و شهر شبانه حمله می کند. ستوان محمدزاده می تواند خارج شود و از هواپیما پیاده شود. اما سرلشکر خلبان حسین خلعتبری فرصتی برای آزادی وی پیدا نکرد ، بنابراین سرلشکر خلبان حسین خلعتبری ، زائر سابق حسینی ، بر تخت سلطنت نشست و پیکر بی سر و مانند مقتدا حسین بن علی (ع) را به عنوان ادای احترام به وی ارائه داد. نژاد و امام شهید کرد.

پیکر مطهر وی مطابق وصیت وی بر فراز میرزا کوچک خان (گلزار چهل شهیدان رامسر) به خاک سپرده خواهد شد تا روح وی همانگونه که آرزو می کند با میهن اسلامی خود مرزبان باشد.

آرامگاه دوم خالی است

یک هفته پس از خاکسپاری پیکر سفید شهید خلعتبری ، کلاه ایمنی خلبان همراه با سر مقدس که بر روی بدن متوفی آویخته شده بود ، در فاصله کمی از منطقه سقوط هواپیما در کرد سنقر پیدا شد. از خانه امام (ره) سال شد که آیا باید پیکر خود را به رامسر ببرید ، وی گفت: “نه ، خوب نیست که آن را بیرون بیاوری.” سر مقدس شهدا را در همان مکان (شهر سامگل قرار دهید) ) “” همان مکان و این شهید بزرگوار دو قبر دارد.

خلاصه وصیت نامه

“… در منطقه ما ، شیرود کوهی است که گفته می شود میرزا کوچک خان علیه روسیه جنگیده است. اگر افتخار من برای شهید شدن است ، آنچه از من مانده است ، حتی وسایل جسمی من را در بالای کوه قرار دهید. ، تا روح من به این مکان مقید شود.

– تا زمانی که ارتش در خاک کشور من باشد ، احساس می کنم استراحت و پنهان شدن از خودم ممنوع است. “من از زندگی خود هدیه ای داشتم ، قطعاً آن را به این افراد خوب هدیه می دادم.”

انتهای پیام