مکتب «گفت و گو» و «قاعده ی احترام»؛ پرده هایی از حکمت یک مصلح

در آنچه من “مدرسه گفتگو” می نامم ، معتقدان دنیای اندیشه و عمل را تعاملی می دانند و به نوآوری می اندیشند و آفرینش های جدیدی را از قلب گفتگو ایجاد می کنند. گفتگوها از ابزارهای منطقی آن پیروی می کنند و در همان موقعیت قرار می گیرند. کسی که بدون زنا صحبت می کند بدون هیچ مشکلی می شنود. قوانین خرد و زورگویی وجود ندارد. در این تصویر ، گفتگو به عنوان استراتژی و رفتار اولویت مشخصی دارد و هر مسیر دیگری در درجه دوم قرار دارد.

اساس گفتگو در اندیشه و رفتار آیت الله

دیدار آیت الله سیستانی و پاپ نماد مهم “گفتگو” در دنیای امروز است. خوشبختانه گرایش آیت الله سیستانی به شاخه همزیستی و اعتقاد وی به آموزه گفتگو ، جایگاه والایی در تاریخ باشکوه سیک دارد و دیگر ریشه در اخلاق و سیره آیت الله ندارد ، بلکه در فقه است. این قدرت بزرگ. و تبلور

جامعه پراکنده ، ماجراجو و مبارز عراق از ابعاد فکری و اجتماعی مکتب آیت الله آگاه است. وی با تأکید بر اهمیت مدرسه به رسمیت شناختن حقوق همه اقشار و مذاهب ، تأکید بر لزوم شکل گیری چند فرهنگی و مشارکت در جامعه عراق ، رد دیکتاتوری اکثریت بر اقلیت ها و تأکید بر همزیستی مردم و مذاهب. ضرورت تشکیل دولت غیرنظامی در عراق ، به رسمیت شناختن حق مخالفت با بی توجهی عمومی به خشونت ، آزادی رسانه ها و احزاب ، تشدید اختلافات بین قومی و مذهبی ، برتری طبقه و تقسیم فرقه ها. آنها مانند “بالا و پایین” و همچنین دور نگه داشتن روحانیت از سیاست مستقیم ، شاهد مداخله در امور بازرگانی و ممنوعیت دسترسی به جزئیات سیاست بوده اند. اما این ویژگی ها قاعده مهم ابتکار عمل “بدون آسیب” “فرقه گرایی” آن در رابطه با تفسیرهای مدرن و مترقی ، دکترین و خلاقیت مدرنیستی و مسائل اساسی تری است که به عنوان غرور و حقوق بشر و منافع انسانی شناخته می شود. “و هیچ آسیبی” و همچنین “بدیع و قانون فقه احترام” حاصل شده است. از این منظر ، آنها سعی کرده اند تدوین برخی از احکام فقهی را بهبود ببخشند. به عنوان مثال ، هنگام توضیح قانون احترام ، گفته می شود: “قانون مسئولیت” که برخی از حقوقدانان آن را عینی می دانند ، بدان معنی است که مسلمان مومن ممکن است برای تحقق بسیاری از خواسته های شخصی خود ، قوانین خاصی از ادیان دیگر را طلب کند. ، حتی اگر مورد حمایت دین خودش نباشد ، آیت الله سیستانی آن را بر اساس احترام و به همان اعتبار ، یعنی احترام به عقاید و قوانین دیگران و با اندیشه آزاد ، آن را “قاعده “احترام بگذارید. بر این اساس ، قوانین “هر ملتی آیین ازدواج خاص خود را دارد” و “ازدواج برای افراد متکثر مجاز است” با این امر مطابقت دارد. آیا مثال دیگری از این رویکرد است.

تسلط بر گفتمان های ساکن شریعت الرسول

من در موقعیتی نیستم که تمام اهداف سفر پاپ را که باید در عوض محاسبه شود ، در نظر بگیرم. می توان گفت که عزم پاپ فرانسیس برای سفر به عراق ، به ویژه در زمانی که جهان مسیحی خود را در معرض خطرهای مختلف در هر نقطه از جهان می بیند ، برای مهاجرت مسیحیان به بی دینی ، نتیجه جهان بینی و فرهنگ واتیکان است. کلیسا: این برای بقای مسیحی در هر گوشه جهان است. اما پس از سفر طولانی به نجف اشرف و منزل وی ، رویكرد وی به دیدار تاریخی و استثنایی و گفتگو با آیت الله العظمی سیستانی در دستگاه فكری آیت الله است كه وی به این امر توجه كرد. خدا دارد تماشا می کند. و نتیجه این است که غلبه گفتمان آیت الله بر محل ملاقات و مدل سیاسی آن دیل نه تنها بر نحوه نشستن پاپ تأثیر می گذارد ، بلکه منجر به عدالت اجتماعی و همزیستی و جنگ و سرکوب و رد فقر و تحریم ها و انتقادات اقتصادی می شود. . پیام کلی این نشست رد هرگونه اشغال از جمله قدرتهای فلسطین و فلسطین عزیز است.

البته ، یک سفر طولانی مدت توسط پاپ و مقدسین کلیسا برای حفظ مسیحیت وجود دارد. بزرگان شیعه همچنین در طول تاریخ خود با مذاهب و مذاهب درگیر گفتگو بوده اند ، از جمله دیدار و نامه نگاری آیت الله العظمی بوروزردی با شیث محمود شلتوت که زمینه گفتگوی شیعه و سنی را فراهم آورد. با این وجود ، طی این سالها ، گفتگوی مذهبی در سطح بسیار بالایی و با توجه به آنچه مورد نیاز است ، جدیت لازم را کسب نکرده و نمادین تر شده و در سفر کمتر برنامه ریزی شده است. کاش می توانست چنین کاری کند. تأثیرات متقابل آن هم در وحدت و روحیه شیعیان و هم در جهان بینی و سیستم فتاوی گسترده تر احساس خواهد شد.

تشیع نیاز به یک نظریه جهانی دارد

فراموش نکنیم که شیعیان با اختلافات جغرافیایی ، اعمال و حقوق دینی خود به “دکترین” جهانی و پیشرفته ای نیاز دارند که بتواند تمامیت خود را به عنوان یک نوسان تاریخی تاریخی و در هر زمینه و زمینه حفظ کند. من معتقدم که استقبال از گفتگو با یک رهبر کلیسای کاتولیک یک نمایش سیاسی یا یک تظاهرات مدنی نیست. این نشست و “استراتژی گفتگو” را می توان به عنوان بخشی از یک نظریه بینشی و نقطه عطفی در شناخت تعاملات و اختلافات بین دینی و بین فرهنگی در جامعه بشری ، از جمله همزیستی ، صلح و شناخت ، در نظر گرفت. “شناخت دیگران” نیز متولد شده و یک حق متقابل را ایجاد می کند. آموزه ای که از آموزه های منحصر به فرد پیامبر اکرم (ص) ، امام علی (ع) و دیگر افراد مبهم (ص) پشتیبانی می کند و تلاش های فقها و اندیشمندان قرن 14 و شیعیان وی وجود دارد فداکاری ، گفتمان بشری و عنصر فعال برای عدالت در سطح جهانی.

اگر هر مذهب و مسلکی در دنیا شناخته شده باشد ، شیعه می تواند به خاطر گفتگو ، انسانیت و عدالت مشهور شود. فراموش نکنیم که بیشتر شیعیان جهان در اقلیت هستند و اقلیت بودن می تواند به شیعیان کمک کند تا در مکتب گفتگو و عدالت تحصیل و پیشرفت کنند. لازم به ذکر است که عمل “گفتگو” از خانه آغاز می شود. اگر آنها به گفتگو در خانه احترام نگذارند ، قسمت اصلی آن در جهان چه خواهد بود؟ و اگر به اقلیت های شیعه در خانه احترام نگذارند ، چگونه می توانند انتظار احترام از راه دور را داشته باشند؟ و البته باید بخاطر داشته باشیم که نه تنها شیعیان ، بلکه بطور کلی مسلمانان بیشترین مهاجران ، میهمانان و اقلیت ها در جهان هستند و باید به زندگی طولانی آنها فکر کنیم. بسیاری از تصمیمات گرفته شده در ایران ، عراق ، عربستان سعودی و مصر در زندگی اجتماعی و شخصی میلیون ها مسلمان در کشورهایی که مسلمانان یا شیعیان در اقلیت هستند ، منعکس شده است. کسانی که در تهران ، بغداد ، ریاض ، قاهره ، نجف ، قم و الازهر تصمیمات سیاسی می گیرند یا فتواهای جهانی صادر می کنند ، نباید تصور کنند که هیچ نفوذی بر شیعه و سنی در مصر و پاکستان یا برخی از کشورهای غربی یا آفریقایی ندارند. کشور. البته ، در دنیای امروز که قدرت سیاست در حال دستیابی به قدرت است ، این کنترل می تواند به طور مکرر چهره رضایت دینی مسئولانه و سازگار و گفتگوی دینی را لکه دار کند.

گفتگوی مکمل زندگی شیعه

نکته امیدوار کننده دیگری که در اینجا باید به آن پرداخته شود ، انعکاس گسترده این “گفتگوی شیعه و مسیحی” در محافل فرهنگی و رسانه ای جهان است که با توجه به نیاز تبلیغ بشریت ، تشدید می شود. جلسات و گفتگوها و براساس اصول. که در غیر این صورت ، آیت الله که در این سطح رسانه ندارد و در واقع وسیله اصلی وی رفتار ، عقاید و فتوا است. بین رفتار عاقلانه آنها در این جلسه ، مشاهدات ویژه ای وجود دارد که همه انجام دادند. در این میان ، به جز سادگی و پایین ترین طبقه مردم و زندگی طبق آداب ، آداب و آداب و رسوم ، پیام های خاص خود را دارد ، هیچ کشیش بانفوذ یا مقام سیاسی قدرتمند و رسمی مورد استقبال و اخراج قرار نمی گیرد. . و حتی فرزندان آیت الله که خود در حوزه نجف اشرف رهبری می کنند ، در برخی از تصاویر این دیدار دیده نمی شوند.

نکته مهم دیگر اینکه این نشست استقبال چشمگیری از طبقه نخبه جهان شیعه با گرایش های مختلف است که در توضیح ، تحلیل ، نظریه پردازی ، تعمیق و نهادینه سازی فرهنگ اینگونه گفتگوها بسیار مثر خواهد بود. همه ما می دانیم که روح این رویدادها بر اساس سلطه رقابتی تعریف نمی شود بلکه به عنوان مکمل زندگی شیعه تعریف می شود. اگر این حادثه از یک سو مزایای جدی برای مسیحیان عراقی داشته باشد ، از طرف دیگر اثرات ماندگار و مثبت تری دارد ، نه تنها در ایران ، عراق ، قم و نجف ، بلکه در جهان شیعه و منافع بزرگ بشریت ، ادیان و ملحدان.

پرده های خرد “مصلح”.

به یاد داشته باشید ، صرف نظر از اقدامات مقامات نجف ، قام ، تهران ، بغداد و رجد ، قلب وجود و افتخار شیعه در این دو کشور قوی است و همه باید بیدار شوند تا از تشیع شیعه جلوگیری کنند. . همانطور که می فهمیم ، آیت الله عالمانه اجازه نداد که این خطوط و اختلافات اتفاق بیفتد ، و همانطور که می دانیم ، در سیاست و رویکرد خود قلب او برای شیم ، اسلام و بشریت و عراق مظلوم و مظلوم است ، که برای او امید به ناتوانی دارد. از تجارت و سیاستمداران خارجی. یعنی او می زند. افق آنها دنیای شیم و انسانیت است. در رقابت با تهران و قم نیست. وی 20 سال پیش گفت: “اگر ایران خوب باشد ، قلب من شاد است. اما اگر خبرهای بدی از ایران برسد؛ “قلبم درد می کند.” به علاقه وی به زبان فارسی ، همین بس که طبق گفته ها ، در زمان صدام همراه با زبان عربی ، برای دخترش معلم زبان فارسی استخدام کرد تا وی زبان مادری خود را فراموش نکند.

در طرح و تحلیل آینده عراق ، ایران و منطقه ، وحشت و شتاب زدگی آفت است. آینده درخشان است ، اگر اصول همزیستی و گفتگو توسط همه احترام گذاشته شود ، به ویژه توسط رهبران و نخبگان منطقه. نتیجه خرد و آینده نگری آیت الله نیز با گذشت زمان مشخص می شود. به عنوان مثال ، سیاست و سلیقه آنها را برای آمریکایی هایی که سابقه اشغال ، عصیان و خونریزی در این زمینه را دارند ، در نظر بگیرید. وی گفت: “من آمده ام تا آمریكایی ها را مجبور كنم كه به زبان خودشان صحبت كنند.” در جریان اشغال عراق ، آمریکایی ها خواستار سرنگونی دیکتاتوری و برقراری دموکراسی بودند. به زبان خودشان ، من پیشنهاد دادم که در مورد صندوق های رأی باید بر اساس اصول و کارایی تصمیم گیری شود. “کسانی که به این شعار رسیده اند چاره ای جز پذیرش پیشنهاد دموکراتیک ما نبودند و در نتیجه ، ما شاهد برگزاری انتخابات و تشکیل دولت عراق بودیم.” در عین حال ، همین آیت الله ، وقتی عراق توسط داعش اشغال می شود و داعش گفتگو ، تعامل و اطاعت از عدالت را به هیچ زبانی نمی پذیرد و مرتکب آن حملات و جنایات علیه بشریت می شود ، از منطق و عقلانیت دور است. و وقتی همه راههای تعامل بسته می شود ، او فتوای جهاد می دهد. وی گفت: من فتوای جهاد دادم ، اما ذات من چنین فتوائی ندارد. برای من خیلی سخت بود. “من در خفا و در صورت لزوم بسیار از خدا دعا کردم و این فتوا را دادم.”

“گفتگو” ، قدرت نرم شیشام

این نمونه ها گواهی می دهد که چگونه آیت الله سیستانی تلفیق مترقی “علت ، گزاره ، تاریخ و تجربه” را با اجتهاد به روز کرده و مسیر جدیدی را هموار می کند. راه ها و راه حل های مبتنی بر آن اعتماد به نفس ، عقلانیت و بیان ، و هیچ کس علیه آنها نمی جنگد ، مگر اینکه خود را در معرض ضعف و کم تحرکی قرار دهد. جلسه و گفتگوی اخیر نیز نقطه عطف اصلی رفتار و مکتب آیت الله است. فراتر از آنچه گفته و شنیده شده است ، زمان نشان خواهد داد که چه تأثیر ماندگاری در گفتگو ، مدارا ، انسانیت و صلح و همچنین سیستم ذهنی فتواها و پیروان هر دو مکتب ، به ویژه مکتب های نرم خواهد داشت. قدرت دین شیم. اینگونه نیست که دیگر شاهد هرج و مرج یا خشونت نباشیم ، بلکه زمان و مکان این رویداد و عناصر و شخصیت هایی که آن را شکل می دهند ، در عصر رسانه و از دید جهان و با حال و هوای جدید ، گفتگو ، دوباره برای مشروعیت. و این آیت الله توانست از کوچه باریک خیابان شریعت الرسول به عنوان “مصلح دائمی” بدون ارتش و دولت ، به افتخار دین ، ​​امت و بشریت و تاریخ انجام دهد.

در زمانی که این منطقه از درگیری زنان تروریست رنج می برد و دستها و پاهای بیگانه برای سرزمین اسلام باز شده است ، امید است که از این فرصت فرهنگی استفاده کرده و بیش از هر زمان دیگری در گفتگو شرکت کند. همه مراحل. برای همکاری و درک از آن استفاده کنید و از آن برای ترسیم آینده ای روشن استفاده کنید. سلام ما به رهبرانی که از مکتب “گفتگو” در زندگی دینی و اجتماعی خود مراقبت می کنند ، پیروان خود را “گفتگو” و فتوای خود ، “گفتگو” و “خرد” برای سعادت و آرامش ملت و “صلح آمیز” می خوانند. همزیستی و وحدت انسانی در همه جوامع. این بر اساس رعایت حقوق و احترام متقابل بین پیروان ادیان و گرایشهای فکری است. ”

* در وب سایت شفق منتشر شده است دوشنبه ، 9 مارس 2010